Hoe een eenvoudig tapijtdessin een cult werd

Reizigers met hartstocht voor het Amerikaanse luchtruim waren in diepe rouw toen bekend werd dat Portland International Airport (PDX) in Oregon zijn 30 jaar oude groene, blauwe en roze vloerbedekking zou vervangen. De vloerbedekking, met een typerend geometrisch patroon, geïnspireerd op de elkaar kruisende banen van de luchthaven, was in die periode een iconisch symbool geworden van het International Airport in Portland.

Iconisch tapijtdessin

Toen duidelijk werd dat het tapijt verwijderd zou worden, werd dit massaal gedeeld op Facebook, Instagram en Twitter. Zo’n iconisch ontwerp mocht niet zomaar verdwijnen, was de tendens. Niet lang daarna verschenen er souvenirs van het tapijt. Het werd onder meer als dessin gebruikt op sokken, petten, waterflessen, tassen, sneakers en fietshelmen.

Daar bleef het niet bij. Er ontstond een hausse onder tapijtliefhebbers en creatieve ondernemers die stukken van het originele tapijt wilden bemachtigen, waardoor de directie van het vliegveld besloot van het verwijderde tapijt 1.000 m2 te distribueren aan creatieve organisaties die zich bezighielden met circulaire projecten. Uiteindelijk kregen 4 van de 32 lokale organisaties de rollen van dit oude felbegeerde tapijt. Zo kwamen in de loop van dat jaar ook vloermatten, welkomstmatten, wandkleden en onderzetters op basis hiervan op de markt. Inmiddels is er door een lokale ontwerper in samenwerking met een grote vloerbedekkingsproducent zelfs een website opgericht – MyPDXCarpets.com (juli 2023: de site is helaas niet meer online) – en rollen er inmiddels, maar ditmaal geprint, weer meer dan duizenden meters van dit PDX-dessin van de machine. Om bij de consument als karpet en deurmat en zelfs als dessin op tassen, jassen, sokken T-shirts en schoenen, te eindigen.

Tapijt met thuisgevoel

Ontworpen door SRG Architects in 1987, stond deze iconische projectvloerbedekking symbool voor de grote verandering die de luchthaven van Portland destijds doormaakte. In die tijd waren de werknemers van PDX het beu om de klik- en klakgeluiden te horen die herhaaldelijk op de harde vloeren knalden. Het vliegveld was klaar om locals te verwelkomen op een gezellige zachte vloer. Geen utilitaire uitstraling, maar met een duidelijk herkenbaar patroon, namelijk: de kruisende Noord-Zuid landingsbanen, gezien vanaf de verkeerstoren van Portland. De kleuren moesten vervuiling verhullen. Uiteindelijk werd het tapijt door de lokale bevolking omarmd en voelde het voor iedereen bij aankomst elke keer weer als thuiskomen.